Nooit meer goed!

Terwijl ik probeer op te krabbelen. Heb ik het gevoel dat ik er de kracht niet meer voor heb. Niet omdat ik niet wil maar meer omdat de wereld mij telkens laat struikelen of net het zetje geeft waardoor ik begin te wankelen. Ik wil blijven geloven dat de wereld, het goed bedoelt maar het niet begrijpt. De laatste tijd merk ik dat ik het moeilijker vind. Dat mijn begrip opraakt en dat zelfs mijn lijf begint tegen te sputteren. De woede begint te borrelen, de tranen brandden in mijn ogen en ik wil schreeuwen maar verval in stilte.



We zitten nu al een tijd in de medische molen. Het lijkt steeds zwaarder en slopender te worden. Steeds vaker heb ik moeite met opkrabbelen en lijk ik de hoop totaal verloren. Toch zijn wij het steeds weer die samen deze strijd aangaan zonder tegen te sputteren, zonder echt te klagen of bij de pakken neer te gaan zitten. We zoeken onze weg, zoeken naar hoop en geluk. Het is onze liefde die ons telkens weer samenbrengt en het ons laat overwinnen. Het liefst zou ik mij dan ook opsluiten, veilig in ons coconnetje. Waar niemand ons kan storen, kan kwetsen of kan komen aanzetten met goedbedoelde advies. Hoe graag ook we moeten soms naar buiten treden.



Daar lijkt het mis te gaan. Terwijl wij diepbedroefd zijn, niets anders willen dan troost te ervaren vervallen we in leegte. De wereld denkt soms beter te weten hoe de wetenschap in elkaar steekt dan de wetenschap zelf. De keiharde realiteit die we onder ogen moeten zien, mensen blijven het proberen om het te verlichten door zoetsappige wonderlijke verhalen te vertellen. Als het dan echt mislukt, de kans steeds kleiner lijkt te worden, dan komt de wereld aanzetten met de opties die wij allemaal nog hebben. 'Dan zoek je toch een draagmoeder?' Mijn mond valt steeds weer open van verbazing. We vechten voor ons kindje die ik niets liever op de wereld wil zetten. Is dat zo gek? Er wordt blijkbaar zo licht overgedacht. Laten we dan vergeten dat je hier in Nerderland niet zomaar in aanmerking komt voor draagmoederschap of de vele regeltjes. Dat je, je eigen kind moet adopteren, een slopend proces. Ook adoptie hoor ik vaak voorbijkomen. Net of je vandaag een kind kan 'bestellen' en morgen in huis hebt. Laten we niet vergeten dat je van binnen en buiten goedgekeurd moet worden, je jaren moet wachten en het gaat om een kind met een rugtas. Moet ik dit echt gaan bespreken middenin een winkel of op een drukke verjaardag? Hoe goed bedoelt misschien ook, het raakt ons meer dan je, je kan voorstellen. Ook lijk ik niet genoeg te hopen of te graag een kindje te willen. Als je positief blijft denken dan komt het wel goed. Dan weet ik niet wat ik de laatste tijd heb gedaan. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Wat ik het ergste vind is dat ik moet horen dat als wij dit niet willen; ook niet graag een kind willen. Nog nooit heeft een zin mij zo hard geraakt dat mijn hart lijkt te breken.



Wij willen niets liever dan te blijven hopen. Samen gaan we deze weg afleggen. Toch moeten we realistisch blijven. Oh, wat hopen we dat de zin; alles komt goed, ook voor ons zal opgaan. Heel eerlijk kan ik het niet meer aanhoren. Na negen mislukte IUI pogingen en een IVF poging weet ik dat het niet altijd zo is. Dat het misschien nooit meer goedkomt. Telkens lijkt er iets bij te komen. Het kleine beetje hoop lijkt steeds meer af te brokkelen.



Elk jaar hoop ik dat dit jaar de onze is. Ook dit jaar! We zijn realistisch maar dit gevecht is nog niet verloren noch gewonnen. Dit jaar weten we of we vader en moeder worden of kinderloos ons leven zullen leven. Laat ons dromen, laat ons voelen wat we voelen en laat ons vooral samen vechten.



Lieve schatten, wat ben ik dankbaar dat jullie luisteren! Gewoon luisteren! Steun, hoop, kracht, ik vind het hier allemaal. Onthou dat soms luisteren genoeg is. Dat advies, goede tips of jouw mening soms overbodig of niet toereikend is. Het leven is oneerlijk en hard daar moeten we allemaal mee leren leven maar laten wij tegen elkaar niet hard zijn.



****************************************


En als je maar echt wilt,


Als je maar echt wilt,


Dan kan iets toch nog gewoon mislukken




528 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Tesssss

    Hey ik zag je lijst met blogs en dacht ik kijk toch even verder. Pittige tijd moet je achter de rust gehad hebben. Buitenwereld kan soms zo hard zijn.. En ondanks op de hoogte te zijn soms zo ontactisch zijn,. Met bijv. 'je kan altijd nog adopteren' of lekker hardop fantaseren over babynamen en spullen en na en uur beseffen dat een ander onderwerp voor sommigen ook wel fijn zou zijn,. Mijn man en ik hebben zelf ook een tijdje geduld moeten hebben.. Na 3,5 jaar (wat wij al redelijk lang vonden voelen) hebben we 3 weekjes geleden ook een positieve test mogen hebben. Wat je zei dat je nu al enorm veel van het kindje houdt, ondanks zo klein nog .. Het prachtige wonder is zo gewenst! Mooi geschreven en oh zo waar.. Vind het zelf nog zo onwerkelijk.. Hopelijk blijft het kleintje lekker warm zitten en mag het groot en sterk worden. Dat wens ik jullie ook toe voor de toekomst.
    Knuff tess

  • Fleurtje 85

    Je blog is al 3 maandjes geleden door je geschreven. Ik wil je graag zeggen dat je jou stuk heel mooi en duidelijk geschreven hebt. Ik voel je pijn. Dikke knuffel van mij voor jou

  • Doekjeerom

  • djlbj

    Ik begrijp je zo ontsettend goed. Lees al mijn gevoelens terug in je blog. Al doe ik nog zo mijn best iets bedenken wat erger is dan geen moeder worden kan ik niet bedenken..

  • ynskjeh

    Een dikke knuffel en kus je weet dat je altijd je verhaal hier kwijt kan en blijf vechten samen hoe zwaar het ook is.
    Heel veel sterkte meid

    Liefs XXX

  • Fiekeb

    Kus

  • zonnestraaltje5

    ik luister en voel je verdriet .. lieved.. blijf vechten en wees ontzettend blij dat jullie er elke keer weer samen uitkomen.. knuffel

  • ~03-12-05~

    een dikke knuffel!

  • sunnylightsmile

    Oh ja ook nu weten de mensen waarom het zwanger worden wel lukt :'we denken er niet meer aan, dat is wat zij mij al de hele tijd zeiden'. Geloof me in 2009 had ik niets losgelaten, elke vezel in mijn lichaam wilde moeder worden.

  • sunnylightsmile

    Lieve schat zooo herkenbaar maar geef de moed niet op. Wij hebben in jullie schoenen gestaan.6, 5 jaar hebben wij gevochten om onze wens te vervullen. Hormonenbehandelingen, 5 verse ivf s 3 cryo s zonder resultaat. Bij 1 verse ivf hadik 8 embryootjes waarvan er op de tp geen enkele overbleef. Ik tel nog niet eens de 3 ccryo's tp die niet zijn doorgegaan omdat ze het niet overleefden. We hebben heel diep gezeten en ik heb echt alles geprobeerd. Acupunctuur hielp om zwangervte worden maar dat ging al vroeg mis (11 miskramen). Iedereen werd ondertussen zwanger en velen namen afstand en beslisten in onze plaats omdat zij zich geen raad wisten met onze situatie. Onze relatie leed er uiteindelijk wel onder. Waarom laat je geen kind inplanten', werd ons gevraagd. Hummmm wat denk je dat ivf is dan? Vaak werd er ook gezegd dat ik er niet aan moest denken dat het dan wel kwam. Er werd zelfs gezegd dat het beter zo is want kinderen zijn veel werk. Enzov enzov. Adoptie is bij ons ter sprake gekomen maar hoe dieper we hierin verder gingen hoe meer ik merkte dat ik dit niet kon (ik dacht nooit dat ik adoptie moeilijk zou vinden). Jan. 2009 was ik na weer een mislukte ivf helemaal down. Ik kon me gewoon geen leven zonder kinderen voorstellen. Ik ben toen als laatste strohalm accupunctuur met kruiden gaan laten doen bij iemand die bekend stond om vele successen. In aug. Gaf ik het op. Ik moest het accepteren, ik zou nooit moeder worden. September hield ik tot onze verbazing een positieve test in mijn handen en in mei is onze zoon geboren. 5 maanden later ben ik weer zwanger van ons tweede zoontje die in aug 2011 geboren wordt. En nu door de voorbehoedsmiddelen heen zijn we weer zwanger. Volhouden meid ik begrijp heel goed hoe moeilijk het is maar als er 3 wonderen in mijn leven kunnen plaatsvinden dan moet er minstens 1 wondertje zijn die ooit injullie leven zal plaatsvinden

  • Fleurtje 85

    dikke knuffel voor jou lieve meid

  • nies

    Heel veel sterkte lieverd

  • Dees78

  • justin jenna

    Vreselijk al die goed bedoelde adviezen. Ik ken het bij mij hetzelfde. Je hebt er allemaal helemaal niks aan je voelt je vaak nog slechter. Iedereen doet het op zijn eigen manier en de manier hoe jullie het doen is goed voor jou en je man. En je mag best trots op jezelf zijn hoe jullie het doen hoe vaak hoor je wel niet dat er stellen uit elkaar gaan. Maar als ik jou blog's lees lijken jullie alleen maar naar elkaar toe te groeien . Ik ga heel hard duimen dat 2014 een beter jaar wor voor jullie. heel veel liefs xxx

  • mamasan88

    Het is heel menselijk dat mensen die niet weten hoe het is om in zo'n schuitje te zitten, proberen alle opties aan te dragen om het positiever voor jou te laten lijken. In feite proberen ze je op te beuren door te zeggen: Het komt echt goed! Ook jij krijgt een kindje.. niet wetende dat deze opmerking slopend voor je zijn. Het is niet een kwestie van bewust kwetsen, maar op een misplaatste manier steun betuigen. Lieverd..ik kan je alleen maar dit sturen: Ik denk aan jullie, voel met jullie mee en probeer je te begrijpen. Ik kan mij een voorstelling doen van hoe het moet voelen (heb het natuurlijk van dichtbij meegemaakt met mijn lieve collega'tje) maar helemaal voelen door wat voor hel jullie heen gaan zal ik nooit. Ik vind je supersterk.

  • Nala01

    Ik heb zoveel respect voor je als persoon, je doorzettingsvermogen ook al is het vaak moeilijk... Ik zou al lang ingestort zijn!
    Mensen die dit niet meemaken weten gewoon niet wat het is om jullie te zijn en te 'voelen'... ze denken alleen rationeel!
    Dikke knuffel!

  • Baby Boo en BooBoo

  • marleen076

  • lispeltuut

    Ik denk dat heel veel mensen niet weten wat ze moeten zeggen in dit soort gevallen Watje vaak te horen zal krijgen is 'jij wordt ook ooit moeder, dat weet ik zeker!' Dat vind ik zo'n onzin. Heb je een glazen bol dat je dit zo zeker weet?
    Ik heb 2 miskramen gehad en dat is ook zoiets waar mensen niks op weten te zeggen. Opmerkingen als 'je weet in ieder geval dat je zwanger kunt worden' of 'gelukkig was je pas 7 weken' of 'na een miskraam ben je extra vruchtbaar!'. Het zal allemaal best waar zijn, maar dat wil je niet horen. Je wilt gewoon die arm om je heen, iemand die luistert naar al je mooie toekomstdromen die in rook opgaan. Je wilt gewoon iemand die samen met jou verdrietig is, die samen met jou boos is, die samen met jou hoopt.... en ik ben heel blij dat je die mensen hier op BB vindt.

  • popjesmama

    Alleen een hele dikke knuf! Ook ik sta eigenlijk klaar met een tip..... Laat je me weten als je benieuwd bent? Verder is het gewoon K*T meis..... natuurlijk wil je dit! Met heel je hebben en houden.... Ik weet niet hoe machteloos je je zal voelen.... Ik kan het allicht een beetje proberen te begrijpen....