Terwijl ik probeer op te krabbelen. Heb ik het gevoel dat ik er de kracht niet meer voor heb. Niet omdat ik niet wil maar meer omdat de wereld mij telkens laat struikelen of net het zetje geeft waardoor ik begin te wankelen. Ik wil blijven geloven dat de wereld, het goed bedoelt maar het niet begrijpt. De laatste tijd merk ik dat ik het moeilijker vind. Dat mijn begrip opraakt en dat zelfs mijn lijf begint tegen te sputteren. De woede begint te borrelen, de tranen brandden in mijn ogen en ik wil schreeuwen maar verval in stilte.
We zitten nu al een tijd in de medische molen. Het lijkt steeds zwaarder en slopender te worden. Steeds vaker heb ik moeite met opkrabbelen en lijk ik de hoop totaal verloren. Toch zijn wij het steeds weer die samen deze strijd aangaan zonder tegen te sputteren, zonder echt te klagen of bij de pakken neer te gaan zitten. We zoeken onze weg, zoeken naar hoop en geluk. Het is onze liefde die ons telkens weer samenbrengt en het ons laat overwinnen. Het liefst zou ik mij dan ook opsluiten, veilig in ons coconnetje. Waar niemand ons kan storen, kan kwetsen of kan komen aanzetten met goedbedoelde advies. Hoe graag ook we moeten soms naar buiten treden.
Daar lijkt het mis te gaan. Terwijl wij diepbedroefd zijn, niets anders willen dan troost te ervaren vervallen we in leegte. De wereld denkt soms beter te weten hoe de wetenschap in elkaar steekt dan de wetenschap zelf. De keiharde realiteit die we onder ogen moeten zien, mensen blijven het proberen om het te verlichten door zoetsappige wonderlijke verhalen te vertellen. Als het dan echt mislukt, de kans steeds kleiner lijkt te worden, dan komt de wereld aanzetten met de opties die wij allemaal nog hebben. 'Dan zoek je toch een draagmoeder?' Mijn mond valt steeds weer open van verbazing. We vechten voor ons kindje die ik niets liever op de wereld wil zetten. Is dat zo gek? Er wordt blijkbaar zo licht overgedacht. Laten we dan vergeten dat je hier in Nerderland niet zomaar in aanmerking komt voor draagmoederschap of de vele regeltjes. Dat je, je eigen kind moet adopteren, een slopend proces. Ook adoptie hoor ik vaak voorbijkomen. Net of je vandaag een kind kan 'bestellen' en morgen in huis hebt. Laten we niet vergeten dat je van binnen en buiten goedgekeurd moet worden, je jaren moet wachten en het gaat om een kind met een rugtas. Moet ik dit echt gaan bespreken middenin een winkel of op een drukke verjaardag? Hoe goed bedoelt misschien ook, het raakt ons meer dan je, je kan voorstellen. Ook lijk ik niet genoeg te hopen of te graag een kindje te willen. Als je positief blijft denken dan komt het wel goed. Dan weet ik niet wat ik de laatste tijd heb gedaan. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Wat ik het ergste vind is dat ik moet horen dat als wij dit niet willen; ook niet graag een kind willen. Nog nooit heeft een zin mij zo hard geraakt dat mijn hart lijkt te breken.
Wij willen niets liever dan te blijven hopen. Samen gaan we deze weg afleggen. Toch moeten we realistisch blijven. Oh, wat hopen we dat de zin; alles komt goed, ook voor ons zal opgaan. Heel eerlijk kan ik het niet meer aanhoren. Na negen mislukte IUI pogingen en een IVF poging weet ik dat het niet altijd zo is. Dat het misschien nooit meer goedkomt. Telkens lijkt er iets bij te komen. Het kleine beetje hoop lijkt steeds meer af te brokkelen.
Elk jaar hoop ik dat dit jaar de onze is. Ook dit jaar! We zijn realistisch maar dit gevecht is nog niet verloren noch gewonnen. Dit jaar weten we of we vader en moeder worden of kinderloos ons leven zullen leven. Laat ons dromen, laat ons voelen wat we voelen en laat ons vooral samen vechten.
Lieve schatten, wat ben ik dankbaar dat jullie luisteren! Gewoon luisteren! Steun, hoop, kracht, ik vind het hier allemaal. Onthou dat soms luisteren genoeg is. Dat advies, goede tips of jouw mening soms overbodig of niet toereikend is. Het leven is oneerlijk en hard daar moeten we allemaal mee leren leven maar laten wij tegen elkaar niet hard zijn.
****************************************
En als je maar echt wilt,
Als je maar echt wilt,
Dan kan iets toch nog gewoon mislukken
reacties (0)